دیروز رو کاناپه دراز کشیده بودم و سرم رو پای خواهری و داشتم آکادمی میدیدم و تو یه حالت بی خیالی بودم و از طرف دیگه هم جغرافی هم دستم و استرس امتحان فردا و هی دو خط جغرافی میخوندم دو دقیقه هم آکادمی میدیدم و سعی میکردم عدالت رو برقرار کنم...
بعد از خوندن آهنگاشون وقتی رها گفت مهمون برنامه فرامرز اصلانی یه جیــــــــــــــغ بنفش کشیدم و از جام پاشدم و ذوق زده شدم در حد المپیک و اصلن باورم نمیشد.
آهنگ جدیدی که به اسم "تو" خوند محشر بود،واقعن با این مهمون یه کم برنامه جون گرفت نه اینکه کسایی مثل شهرام و افشین رو بیارن...
من واقعـــــــــــن عاشق صدای این موجودم !آهنگاشو که گوش میدم آروم میشم توی تمام وجودم میره،اصلن حالت رفتارش استایلش شخصیتش همه چیش متشخصه
؛ولی دیدین چقدر پیر شده بود !
ولی بعد با حذف امیر حسین از آکادمی کلی حالم گرفته شد ! واقعن حقش نبود بابا دیگه از مجید که بهتر بود !فقط ارمیا اول بشه خودمو میکشم !
دقت کردین هومن خلعتبری این بار وقتی امیرحسین حذف شد چقدر ناراحت شد !
پی نوشت:برای دانلود آهنگ تو از فرامرز اصلانی عزیز اینجا کلیک کنید،اگه گوش ندین نصف عمرتون بر فناست...
متن آهنگ:
همه کسم تو هر هوسم تو هم نفسم تو
بالو پرم تو همسفرم تو بیش و بسم تو
گرمی خانه شور ترانه متن غزل تو
شعرو سرودم بود و نبودم قند و عسل تو
نغمه ی سازم محرم رازم از روز ازل تو
بی تو خموشم با که بجوشم
جفت تنم تو...
خسته و عریان پیش غریبان
پیرهنم تو...
گرمی خانه شور ترانه
متن غزل تو...
شعرو سرودم بود و نبودم
قند و عسل تو...
نغمه ی سازم محرم رازم از روز ازل تو
البته همونطور که خودش توی مصاحبش گفت موضوع آهنگاش اکثرن عاشقانست،ولی خب هر نوع عشقی به هرکسی و هرکی یه جور برداشت میکنه...
پی نوشت2: اینم چندتا جمله ی امیددهنده به خودم و بچه های کنکوری:
راستش واسه ی من خیلی موثر بود !مخصوصن سومیش که انگار حرفای خودم بود... الان دارم مینویسم که بزنم به دیوار اتاقم.
نیرویی از آن توست باور نکردنی
و توانایی به کارهایی که تصورشان هم مشکل است
تنها مانع دیوار بلند ذهن توست
پس به ناتوان بودن میندیش
باور کن که می توانی
دیر شروع کرده‌ام ، تازه جدّی شده‌ام و ... آیا می‌توانم به کسب نتیجه امیدوار باشم؟شاید پاسخ به این پرسش متناسب با وضعیّت و شرایطی که افراد مختلف دارند و انتظارات و توقّعاتی که مطرح می‌کنند ، گوناگون باشد؛ امّا واقعیّت این است که تمام پاسخ‌ها در یک مفهوم مشترک هستند. این اشتراک را امروز صبح در یکی از نوشته‌های یوهان فردریش گوته خواندم. گوته می‌گوید:«ما همیشه وقت کافی داریم به شرط آن که هم بخواهیم و هم درست از آن استفاده کنیم.» خاطرتان جمع وقت کافی دارید.می‌ماند دو شرط دیگر که آن‌هم بسته به دست خودتان است. بخواهید و از وقت‌تان درست استفاده کنید .
مهرنوش
