این روز ها چه بی اندازه جایت خالیست...

سحر ها حسرتت را میخورم

روز ها در روزه ی سکوت فرا میروم

و غروب با گریه افطار میکنم !

بر سر سفره ی شادیت مرا هم یاد میکنی ؟